پیش از این هم دوست داران تاریخ علم، داستانهای ناتمامی از زندگی شگفت انگیز نوابغ و دانشمندان را خوانده اند و با این حسرت آشنایند که ای کاش اینان به این زودی دنیای ما را ترک نمی کردند. یکی، اواریست گالوا بود که در سن بسیار کم در یک دوئل کشته شد. یکی هم لاوازیه شیمیدان فرانسوی که به حکم انقلابیون فرانسه سرش را به جرم اشراف زاده بودن زیر تیغ گیوتین از دست داد اگر چه شاید می توانست به جای دیگری از جهان پناه ببرد. پیرکوری هم در حادثه ی تصادف با کالسکه به سفر ابدی رفت و دیگران…
و این بار مریم میرزاخانی، بانوی ریاضیات ایران و جهان بود که رفت و نه تنها نزدیکان، دوستان و آناهیتای کوچک، بلکه دل های بسیاری از مردم را به سوگ خود نشاند. دریغ صمیمانه و پراندوهی که از جان همه برمی آید و بدرقه ی راه سفر بی بازگشت او می شود برای هم وطنان بار مضاعفی را دارد: چرا وطن جای ماندن او نبود؟؟؟
نمی توان همه ی انتظار را همیشه از مسئولین داشت که البته نقش بسیار تعیین کننده ای دارند اما مردم ما در زندگی خود چه سهمی برای نکوداشت امثال مریم میرزاخانی قائل می شوند؟
در برنامه های خبری سیمای ایران، خبر موفقیت های علمی میرزاخانی چندسال پیش پخش شد با تصویری از نجابت و سادگی ملکه ریاضیات ایران و جهان. ما مردم چند بار برای هم تکرارش کردیم؟ آن وقت چقدر به ذوق آمدیم؟ چقدر خواستیم با دنیای زیبای ذهن سرشار او آشنا شویم؟ شبکه چهار در برنامه های خود در سال های پیش گفت و گوهایی با هم کلاسان و اساتید او برگزار کرده بود، ما که ساعت ها وقتمان را پای فیلم ها و تولیدات ماهواره ای می گذرانیم، چقدر زمان گذاشته ایم برای شنیدن آنهمه شنیدنی های دلنشین از زبان آن ها که او را می شناختند و چقدر قدردان اساتیدی بوده ایم که قطعا آن میزان توان داشته اند که بتوانند در مهم ترین سال های زندگی هم قدم او باشند.
…مریم میرزاخانی درگذشت. بعد از روزهایی که خبر ناگهانی وخامت حال او در فضای مجازی دست به دست رفت و نام او در دعاها تکرار شد، سرانجام امروز شنبه ۲۴تیرماه سال ۹۶نقطه¬ی پایان بر زندگی جسمانی دکتر مریم میرزاخانی ریاضیدان ایرانی، نهاده شد و دست هایی لرزان خبر تلخ رفتن او را هم نوشتند.
زندگی او در فاصله ی بین دو نقطه از تولد تا مرگ؟؟؟از آمدن به این جهان تا ترک آن، تنها دو دوره ی بیست ساله را شامل شد. در پایان بیست سال نخست، جمعی از دانشجویان هم دوره اش از بهترین جوانان کشور طی حادثه ی سقوط اتوبوس ازدست رفتند اما مریم زنده ماند تا مسیر تحسین برانگیز و پرافتخار گذشته را ادامه دهد.
امروز ۲۴ تیر مریم میرزاخانی ستاره ی زمینی ما آسمانی شد. ستاره ای روشن اما دور. رها در کیهانی که قرار بود در معادلات ریاضی تجسمش دهد. حالا بهتر دیده می شود. خیلی از ما باید به او نگاه کنیم و از او روشنی بگیریم.
به خاطر بسپریم،میرزاخانی مثل همه ی انسان های مشابه خود ثابت کرد آن چه مهم است عرض زندگی است و چگونگی گذراندن آن و چه زندگی پرباری.
افسوس ، دریغا که خانواده دوستان و دوستدارانش بسیار دلتنگ خواهند بود.